- kowalny
- kowalny {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'o metalach i ich stopach: podatny na kucie, dający się kształtować przez kucie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Metale kowalne. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
kowalny
Look at other dictionaries:
kowalny — «o metalach i ich stopach: nadający się do obróbki plastycznej przez kucie; kujny» Złoto jest najbardziej kowalnym metalem … Słownik języka polskiego
argentyt — m IV, D. u, Ms. argentytycie, blm miner. «siarczek srebra, minerał kowalny i ciągliwy, barwy ołowianoszarej lub czarnej, stanowiący najcenniejszą rudę srebra» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
cyna — ż IV, CMs. cynanie, blm «(Sn) pierwiastek chemiczny z grupy węglowców, liczba atomowa 50, metal barwy srebrzystej, miękki, kowalny, łatwo topliwy, odporny na wpływy atmosferyczne, używany w metalurgii do pokrywania żelaza i miedzi w celu ochrony… … Słownik języka polskiego
europ — m IV, D. u, Ms. europpie, blm chem. «(Eu) pierwiastek chemiczny z grupy lantanowców, liczba atomowa 63; rzadki metal kowalny barwy szarosrebrzystej» ‹n. łac. od nazwy części świata: Europa› … Słownik języka polskiego
glin — m IV, D. u, Ms. glinnie, blm chem. «(Al) pierwiastek chemiczny z grupy glinowców, liczba atomowa 13, srebrzystobiały metal, lekki, kowalny, ciągliwy, dobry przewodnik ciepła i elektryczności, odporny na działanie czynników atmosferycznych,… … Słownik języka polskiego
kujny — techn. «o metalach: dający się łatwo kuć, przydatny do kucia; kowalny» Żelazo kujne … Słownik języka polskiego
lantan — m IV, D. u, Ms. lantannie, blm chem. «(La) pierwiastek chemiczny należący do skandowców, liczba atomowa 57, metal miękki, srebrzystobiały, kowalny, używany do produkcji stopów glinu; w przyrodzie występuje w niewielkich ilościach» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
miedź — ż V, DCMs. miedździ 1. blm chem. «(Cu) pierwiastek chemiczny, liczba atomowa 29, należący do podgrupy miedziowców; ciężki, ciągliwy i kowalny metal o czerwonawym połysku, dobry przewodnik ciepła i prądu elektrycznego; występuje w przyrodzie… … Słownik języka polskiego
nikiel — m I, D. nikielklu 1. blm «(Ni) pierwiastek chemiczny, liczba atomowa 28, należący do triady żelazowców, srebrzystobiały metal, miękki, kowalny, trudno topliwy, odporny na działanie wpływów atmosferycznych, składnik wielu stopów; używany m.in. do… … Słownik języka polskiego
niob — m IV, D. u, Ms. niobbie; blm chem. «(Nb) pierwiastek chemiczny z podgrupy wanadowców, liczba atomowa 41, srebrzystoszary metal, niezbyt twardy, kowalny, odporny chemicznie; używany do wyrobu lamp elektronowych, w jubilerstwie, jako dodatek… … Słownik języka polskiego
